تکمیل اطلاعات فردی

از چیزهای بسیار جزئی ناراحت میشوم.

دهانم خشک میشود.

احساس خوبی نسبت به خود و دیگران ندارم.

نفس کشیدنم سخت شده است (بدون مشکل جسمی)

احساس میکنم طاقتم تمام شده است.

بیش از حد به مسائل حساسیت نشان میدهم.

احساس ضعف و سستی در بدنم دارم (به طوری که به سختی روی پاهایم می ایستم).

رسیدن به آرامش برایم دشوار است.

در هنگام آشفتگی زمانی آرام میگیرم که عوامل ناراحت کننده از بین بروند.

احساس میکنم میلی به انجام دادن کارها ندارم.

خیلی زود ناراحت و آشفته میشوم.

برای انجام کارهای خود، انرژی بسیار زیادی مصرف میکنم.

احساس دلتنگی و غمگینی میکنم.

هر زمان کارهایم عقب افتد دچار بی قراری میشوم.

احساس غش و ضعف دارم.

احساس میکنم علاقه ام را نسبت به همه چیز از دست داده ام.

به اندازه دیگران احساس با ارزش بودن نمیکنم.

احساس میکنم زودرنج شده ام.

بدون دلیل عرق میکنم (دستهایم خیس عرق میشود).

بدون هیچ دلیلی احساس ترس میکنم.

حس میکنم زندگی دیگر برایم ارزشی ندارد.

به سختی، خستگی از تنم بیرون میرود.(پس از استراحت هنوز احساس خستگی میکنم).

به سختی و دشواری لقمه را قورت میدهم.

از کارهایی که انجام میدهم هیچ لذتی نمیبرم.

قلبم نامرتب میزند (افزایش ضربان قلب یا تپش کم)

احساس ناامیدی و غمگینی دارم.

خیلی زودرنج و تحریک پذیر شده ام.

احساس میکنم به مرز وحشتزدگی رسیده ام.

بعد از عصبانیت و آشفتگی به سختی آرام میشوم.

از اینکه انجام کارهای بی ارزش و عجیب باعث دردسر من شود، میترسم.

نمیتوانم علاقه ومیل خود را به چیزی نشان دهم.

تحمل ندارم ببینم که در کارهایم وقفه بوجود آمده یا بهم ریخته شده است.

احساس میکنم که تنش دارم و تحت فشار عصبی هستم.

خیلی زیاد احساس بی ارزش بودن میکنم.

تحمل چیزی را که مانع از انجام کارهایم شود را ندارم.

احساس وحشتزدگی میکنم.

در زندگی من چیزی که مرا در آینده امیدوار کند، وجود ندارد.

احساس می کنم زندگی برایم بی معنی و مفهوم است.

احساس بیقراری میکنم.

از اینکه ممکن است دچار هراس شده و انگشت نما شوم ناراحت میشوم.

دست هایم لرزش دارد.

شروع هر کاری برایم مشکل و دشوار است.